Voldoet uw webshop aan het Duitse consumentenrecht?

Bent u webshophouder en sluit u via het internet overeenkomsten met Duitse consumenten? Wist u dat het Duitse consumentenrecht dan van toepassing is? En dat er per 13 juni 2014 enkele wijzigingen in het Duitse consumentenrecht plaatsvinden met een aanzienlijke impact voor u als webshophouder? De Duitse wetgever heeft op basis van een nieuwe Europese richtlijn de wetgeving op het gebied van het kopen via internet binnen de Europese Unie aangepast.

Wijzigingen in het Duitse consumentenrecht

De volgende wijzigingen gaan per 13 juni 2014 van kracht:

•    Bestelknop en vooraf aangevinkte vakjes
•    Het herroepingsrecht
•    Extra kosten voor een bepaalde betaalwijze
•    Dure klantenhotlines zijn verboden
•    De retourtermijn
•    Kosten voor de retourzending
•    Vergoeding van gedane betalingen bij herroeping

In dit blogartikel zal ik enkele van de bovengenoemde wijzigingen nader onder de loep nemen. Het is dus zaak uw webwinkel en het bestelproces kritisch tegen het licht te houden en zich op tijd voor te bereiden op de bovengenoemde veranderingen. Dit is belangrijk omdat het toezicht op de naleving van wettelijke verplichtingen van webshophouders in Duitsland door “waakzame” concurrentaanbieders uitgeoefend wordt. Een vorm van sociale controle dus. Concurrentaanbieders kunnen met behulp van een ingeschakelde advocaat aanmaningen sturen naar webshophouders, die niet voldoen aan de wettelijke verplichtingen. Hier geldt: voorkomen is beter dan genezen. Zo’n aanmaning kan behoorlijk in de centen lopen en veroorzaakt dus alleen onnodige kosten.

Pas de informatie over het herroepingsrecht aan!

Een van de punten waarop de wetgeving ingrijpend verandert betreft het herroepingsrecht. In Duitsland heeft iedere consument het recht om zijn aankoop bij een webshop binnen 14 dagen te annuleren. De webshop is verplicht om zijn klanten voor de aankoop op correcte wijze over het herroepingsrecht te informeren (“Widerrufsbelehrung”). Wanneer de webshophouder niet of niet volledig heeft voldaan aan zijn informatieplicht over het herroepingsrecht, dan heeft dit onaangename gevolgen voor de webshophouder. In het geval van een missende of niet-correct verstrekte informatie over het herroepingsrecht wordt het herroepingsrecht na afloop van de termijn van 14 dagen verlengd naar 12 maanden en 14 dagen.

Voor de informatieverstrekking over het herroepingsrecht bestaat een wettelijk model dat uniform in de gehele EU geldig is. Echter opent dit model tal van formuleringsmogelijkheden, afhankelijk van welke producten of dienstverlening de webshop aanbiedt. De informatie over het herroepingsrecht moet dus uiteindelijk individueel op de webshop toegesneden worden.

Wanneer u zich als webshophouder tot dusver nog niet met de veranderingen van het herroepingsrecht en de informatievoorziening hieromtrent heeft beziggehouden, dan is het verstandig daar nu zo spoedig mogelijk mee te beginnen.

Ten einde fouten bij de formulering van de informatie over het herroepingsrecht te vermijden, is het van belang op tijd (vóór 13 juni a.s.) de nodige stappen te nemen. Ik ben u hierbij graag behulpzaam.

De consument draagt voortaan zelf de kosten voor retourzendingen

Wanneer de consument gebruik maakt van het herroepingsrecht en het gekochte product terugstuurt naar de webshop rijst de vraag wie de kosten draagt voor de retourzending. In Duitsland draagt de webwinkel tot dusver de kosten voor de retourzending, wat vooral voor kleine webwinkels een behoorlijke financiële last vormt. Een webwinkel kan weliswaar de kosten voor de retourzending ook volgens de huidige regelgeving op de koper afschuiven, maar dit kan slechts als de waarde van het teruggestuurde product onder de 40 euro ligt en uitsluitend wanneer dit uitdrukkelijk in de algemene voorwaarden is opgenomen. In de praktijk mist deze “40-euro-clausule” echter vaak.

Per 13 juni a.s. verdwijnt de 40-euro-clausule. Vanaf dan draagt de consument in beginsel de kosten voor het retour sturen van een bestelling zelf, en wel het gehele bedrag. Uitzonderingen: 1.) De webshop heeft zijn klant niet (goed) geïnformeerd over het feit dat deze de kosten van retourzendingen zelf moet betalen; 2.) De webwinkel is uitdrukkelijk met de consument overeengekomen, dat de webshop de kosten voor een retourzending draagt; Webwinkels kunnen dus vanaf 13 juni a.s. aanzienlijke retourkosten sparen, mits zij de bovengenoemde punten in acht nemen. Enkele grote webwinkels hebben echter al aangekondigd dat zij hun klanten de kosten voor de retourzending zullen vergoeden. Hierdoor zal de druk op de kleine webwinkels om vanaf 13 juni a.s. ook de kosten van retourzendingen over te nemen naar verwachting toenemen.