Bedrijven aan de internet-schandpaal

Recentelijk was in de Duitse pers te lezen, dat de Duitse regeringspartij (CDU) beoogt de schending van consumentenrechten bij de aankoop van huishoudswaren, speelgoed en andere gebruiksvoorwerpen via een internetforum publiek te maken. In de reacties van het bedrijfsleven op dit voorstel viel het onvriendelijke woord “Pranger”. Een “Pranger” is een schandpaal, gerechtspaal, geselpaal, of kaak, waaraan iemand in de middeleeuwen als strafmaatregel werd vastgebonden en te kijk gesteld. De straf bestond voornamelijk uit de publieke schande die de veroordeelde over zich heen moest laten gaan en waardoor het “normale” verder leven in de gemeenschap werd belemmerd danwel onmogelijk gemaakt. Ook moest degene die bestraft werd de hoon, smaad en spot van de voorbijgangers dulden, werd bekogeld met fruit of andere zaken of kreeg ransel opgelegd in de vorm van stok- of zweepslagen.

Waarom gebruikt het bedrijfsleven het woord “Pranger” in deze context? In het digitale tijdperk betreft het natuurlijk geen houten paal meer. Dat zou een terugkeer naar de middeleeuwen zijn. Het betreft hier een “internet-schandpaal”. Het voorstel van de CDU in haar verkiezingsprogramma, dat recentelijk werd voorgesteld, is dat consumenten die zich bij de aankoop van een product uit de  bovengenoemde categorieën misleid voelen, dit in de toekomst kunnen melden op een internetforum. De vereniging voor consumentenbelangen zou dit verwijt vervolgens kunnen beoordelen en de betrokken onderneming zou de gelegenheid krijgen haar standpunt te bepalen ten aanzien van de aantijging, aldus het verkiezingsprogramma van de CDU. Eerste ervaringen met de “internet-schandpaal” zijn er al. Onder www.lebensmittelklarheit.de kunnen Duitse consumenten sinds juli 2011 melden wanneer ze zich bij de aankoop van een levensmiddel misleid voelen. Het blijft alleen te hopen, dat de betrokken ondernemingen geen pak ransel moeten incasseren.