Barre tijden voor “direct marketing” in Duitsland

Verstuurt u ook wel eens nieuwsbrieven aan Duitse partijen? Dan is het nu opletten geblazen. Het Duitse recht stelt uitdrukkelijke grenzen aan „direct marketing“, zoals bijvoorbeeld het versturen van nieuwsbrieven.

Toestemming verplicht

Bedrijven mogen slechts per e-mail  en telefoon adverteren wanneer de geadresseerde hiervoor vooraf uitdrukkelijk toestemming heeft verleend (“opt-in”).
Het eenvoudig invullen van een e-mailadres via een “opt-in”-invoerscherm biedt echter geen garantie dat de degene die het e-mailadres heeft ingevuld ook daadwerkelijk de eigenaar van het e-mailadres is. Het zou namelijk kunnen dat derden het e-mailadres van de eigenaar zonder diens medeweten via het “opt-in”-invoerscherm ingevuld hebben. Wanneer deze dan een e-mail van de adverterende onderneming ontvangt, dan kan hij de betreffende onderneming aanmanen. De kosten van de vermaning zijn voor rekening van de afzender van de e-mail.

Om te kunnen verificeren of de eigenaar van het aangegeven e-mailadres de nieuwsbrief daadwerkelijk besteld heeft, wordt er sinds enkele jaren met een zogenaamde “double-opt-in-procedure” gewerkt. Dit houdt in dat er in eerste instantie een “check-mail” aan het e-mailadres wordt verstuurd, waarin nog geen reclame is opgenomen. In dit bericht wordt de gebruiker verzocht een link aan te klikken ten einde de bestelling van de nieuwsletter definitief te bevestigen.
Tot dusver beoordeelden de rechtbanken het aanklikken van de link in de check-mail als bewijs van verleende toestemming, omdat dit doorgaans alleen door de eigenaar van het e-mailadres kan worden gedaan. Reageert de eigenaar niet op de check-mail dan moet het verzenden van nieuwsbrieven of andere direct-marketingmails achterwege blijven.

Check-mail kan gezien worden als spam

Het Oberlandesgericht München (OLG) heeft daarentegen nu in een recentelijke uitspraak het adverterende karakter van de check-mail bevestigd en een eigenaar van een e-mailadres in het gelijk gesteld (zie OLG München, uitspraak van 27-09-2012, 29 U 1682/12). Volgens het OLG had de afzender middels het versturen van de check-mail het oogmerk om de eigen dienstverlening te begunstigen, ook wanneer dit in eerste instantie slechts gebeurde met de intentie om de uitdrukkelijke toestemming van de ontvanger te verkrijgen. Deze e-mail kan daarom volgens het OLG worden gezien als een uiting die in directe samenhang staat met het bevorderen van de dienstverlening van de gedagvaarde partij en derhalve een reclame overeenkomstig artikel 7 lid 2 –3 UWG resp. spam.

De uitspraak van het OLG München heeft tot grote onrust geleid in de online-branche. De tot dusver moeizaam verkregen rechtszekerheid lijkt weer voorbij te zijn. De aanbieders van nieuwsbrieven moeten nu weer rekening houden met eventuele aanmaningen wanneer iemand bij wijze van grap een ander aanmeldt voor een nieuwsbrief, danwel dat de ontvanger van de e-mail beweert zijn e-mailadres nooit te hebben ingevuld.

Wie graag nieuwsbrieven verstuurd kan alleen maar hopen dat de Duitse Hoge Raad de visie van het OLG München bij gelegenheid  weer “rechtzet”.